Öldüm

Tamam git. Öyle huzurlu olacaksan , ben mutlu olurum.

Kapıyı kapattın ve çıktın.
            Bir daha geri döner miydin, dönmez miydin bilmiyordum.
                          Elimden  bir şey gelmezdi ki.   Yollar çok uzak peşinden koşamazdım .
                                       "Kal" deseydim işe yarar mıydı.? Benim sözümle kalman, beni yaralardı gidişinden daha çok.
                                                    Bir benmiydim sana fazla gelen .
                                                    Noksan geldiğim zamanlarda neden gitmedin.

Arkana da bakmazsın biliyorum. Boşa akmasın gözyaşlarım dışa ,sen görmeyecek olduktan sonra. İçin için ağlarım ben. Kalbimin kırıkları arasından süzülür, yolunu bulur, zamanla azalır nasılsa.

                                       Derler ya , "ağlama değmez ". Değmeseydi neden ağlayayım. Değer.

 Yaşanan her bir an için gözyaşı dökmeye değer. Kimi zaman o anların hüznüne değer, kimi zaman neşesine. Gözyaşları yürekteki acılarla oluşmaz sadece. Çok seversen çok ağlarsın.

Dünyadaki tek dayanağımdın. Bu mu ağır geldi sana.

                                                                              En zoruma gidende gitmenden çok sessizliğin. Keşke binlerce kelime ile yaralasaydın beni, hatta hançer saplasaydın yüreğime. Ama susmasaydın. O zaman ağır yaralanırdım.
                                                                             Şimdiyse öldüm.