Sahiplenmeyi hiç bir zaman sevmedim. Sahiplenilmeyi de. Belki de yanlış buradadır. Özgür kalmak istersin hep, özgür bırakılınca da sahiplenilmeyi belki kimbilir. Öyledir ya hep, neye ulaşamıyorsa onu ister insan. Sana ulaşamayıp seni beklediğim şu dakikalardaki gibi aynı. Gözlerim , kulağım senden gelecek haberde. Ama yoksun. Benden saklansan bile , kendinden kaçamazsın ki. Ve en çok istediğin kendinden saklanmak değil mi özellikle son günlerde. Gel ey sevgili, saklanacak yerleri birlikte keşfedelim. Belki birlikte herkesten saklanmayı da deneriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder